Her gune bir Siir, bir Soz...

HASRETINDEN PRANGALAR ESKITTIM

Seni, anlatabilmek seni.
Iyi cocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.

Ard-arda kac zemheri,
Kurt uyur, kus uyur, zindan uyurdu.
Disarda gurul-gurul akan bir dunya...
Bir ben uyumadim,
Kac leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim,
Saclarina kan gulleri takayim,
bir o yana
bir bu yana...

Seni bagirabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yildiza,
Bir kibrit copune varana,
Okyanusun en issiz dalgasina
Dusmus bir kibrit copune.

Yitirmis tilsimini ilk sevmelerin,
Yitirmis opucukleri,
Payi yok, apansiz inen aksamlardan,
bir kadeh, bir cigara, dalip gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yoklugun, cehennemin obur adidir
Usuyorum, kapama gozlerini...

Ahmed Arif.

 

OYLESINE SEVMISTIM

Simdi gidiyorsun, git
Butun sabahlari usudugum
Butun gordugum senli gunlerim, onlarda gitsin
Icimde bir sarki
Gozumde bir ısık kalmisti herseye inat
Kapat gozlerimi, sevdigim anlarda gitsin
Yildizlarida alsana yanina gokyuzunden
Sevdigimiz sarkilari da
Pencereme konan yusufcuklari da
Bana karanligi birak
Beni birak, beni boyle birak
Boyle ansizin, boyle yakisıksiz
Boyle anlamsiz, boyle daginik
Oyle kapida sususun
Oyle sarsak, oyle serkes, oyle cerkes durusun
Koy beni sensizlige
Ve otursun icime kul gibi kor gibi yanginin

Simdi gidiyorsun, git
Hadi git
Hepsi hepsi bir sevda benimkisi, al da git
Hadi kanatma
Hadi yikma
Hadi dokunma
Zaten ben seni, oylesine sevmistim

Simdi gidiyorsun, git
Butun sabahlari usudugum
Butun gordugum senli gunlerim, onlarda gitsin
Icimde bir sarki
Gozumde bir ısık kalmisti her seye inatKapat gozlerimi, sevdigim anlar da gitsin

Ibrahim Sadri.

 

BEKLERKEN

Gözlerim yollarda beklerim seni
Koyu karanlıklar üzüyor beni
Saatler geçiyor gelmedin hala
Semada yıldızlar o gelmez diyor
Ruhum bu hitapla bezgin eriyor
Kalbimi acı bir şüphe bürüyor
Saatler geçiyor gelmedin hala
Gördün mü sen onu doğan ay söyle
Öldürüyor beni beklemek böyle
Saatler geçiyor gelmedin hala

NAZIM HİKMET

 

BİR AYRILIŞ HİKAYESİ

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...


NAZIM HİKMET

 

Canım, Sevdiğim, Yüreğim
Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin...
Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan...
Bazen bir yumrukta yıkacak kadar güçlü,
Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır...
...Hangi zorluğu yenmemiş insanoğlu.
Hele taşıyorsa içinde bu insanca sevgiyi.
Güzel günler zorlu duraklardan geçer sevdiğim.
Damla damla birikiyor insan.
Damla damla sevgili...
Bir gün akıp gideceğiz hayata...
Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin.
Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur durur...
Ve yine damla damla çoğalıyorsun içimde.

Yılmaz Güne