Gittiğinde anladım, gözlerin okadar da güzel değilmiş. Dudaklarında öyle, yani pek abartmışım seni. Kimse benzemiyor sana diyordum ya, senden sonra çevrem sen gibilerle doldu. Bana öyle gelmiş. Sabahları mutlu uyanıyordum ya şimdi de öyle. Sırıtan suratının bir alakası yokmuş. Bir özelliğin yokmuş yani. Uyuyamıyorum sanma, sabahlara kadar bebekler gibi uyuyorum. Ağlamıyorum da. Sesini duymak, yüzünü görmek iyi gelmiyormuş aslında. Yani diyorum ki acıma bana, içimde zerre kırıntın yok, kalmadı. Daha gittiğinde anladım ki yalan söylemeyi öğrettin öğretmesine de ama bak ben hala beceremiyorum ..
