21 Temmuz 1969 tarihinde Ay’a ilk insan indi. Astronot Neil Armstrong şu tarihî sözleri naklen yayın içinde de dünyaya duyurdu: “Kartal inmiştir.” Ay’da yürüyen Armstrong, mutaassıp bir Hıristiyan idi. Ancak yolculuk boyunca birtakım şeyler sansür ediliyordu. Üç astronot birden başka bir cisim görmüşlerdi. Bütün konuşmalar bantlara geçiyordu: Aldrin: Açık kitap gibi bir şey var burada, tam Durgunluklar Denizi’nin üstünde. Armstrong: İki halka gibi, daha doğrusu bir kitap gibi. Collins: Sekstantın odağını değiştirince bir kitap biçiminde olduğu daha iyi belli oluyor. Yer Kontrol: Ne diyorsunuz siz, ayda kitap mı var? Ertesi gün kitap yok olmuştu, ama şimdi de bir parazit, radyoyu sürekli meşgul etmeye başladı. İtfaiye arabasının sirenine benzeyen bir ses. Collins: Duyuyor musunuz? Şu sesi kesin! Kulaklarım patlayacak. Yer Kontrol: Bu ses bizden değil, yabancı. Armstrong: Şimdi de bir müzik başladı. Yer kontrol! Şu parazitlerinizi keser misiniz? Yer Kontrol: Arıza yok. Müzik sizden geliyor. Aldrin: Anlaşamayacağız galiba. Bu müzik sesi bizden gelmiyor. İlk insan Ay’da geziyordu. O müzik gibi ses bir daha başladı. ‘Eşhedü en lâ ilâhe illallah’ Yer Kontrol: Yine uçan daireler mi? Neydi o şarkının sözleri? Collins: ‘EŞEN MAHATMA RESSAMBALLA’ filan dedi. Bu Hintçe. Armstrong: Tamamını dinledim. Galiba Afrika radyolarından biriydi. Aldrin: Frekans değiştirdim yine aynı ses. Bu ses Ay’dan geliyor. İnanılmaz bir şey. Yer Kontrol: Çıldırdınız mı? Havasız yerde ses yayılır mı? Collins: Ne yani, yine uçan daireler mi? Yer Kontrol: Bilinmeyen bir hastalık, uzay vurgunu mudur nedir? Bu sesler, kitap, melodi, hep hayal olmalı. Armstrong: Hayali kamera çeker mi? Hayalet bir ses teyp bandına kayıt olur mu? Yer Kontrol: Peki havasız ortamda ses yayılır mı? Sonra Armstrong ve Apollo-II Astronotları salimen dünyaya döndüler. Bantlar yeniden dinletildi. Bu sırada NASA’da görevli olan Mısır asıllı Faruk El Baz’a danışıldı. Ay’da okunan bir mesajın sözlerinin; “Arapça kutsal bir cümle olduğuna” ilişkin bilirkişi raporu verildi. Daha sonra aynı cümleyi Apollo-16 astronotu Worden de işitti. Aslında hiç kimse tatmin olmamıştı. Belki UFO, belki başka birileri ama Ay’da bir mesaj vardı. Armstrong hiç mi hiç tatmin olmuyordu. Bu sırada astronotlar dünyayı geziyorlardı. Gittikleri her yerde büyük bir ilgi ile karşılanan astronotlardan Armstrong’un yolu Mısır’ın başkenti Kahire’ye düşmüştü. Armstrong kendisine gösterilen rağbetten memnundu. Bu sırada olan oldu. Armstrong irkildi; “Hey, bu müzik sesi ne?” Mısırlılar gülmemek için kendilerini biraz tuttular. Sonra da cevap verdiler: “O müzik değil, Ezan... Kilise çanları neyse, Câmi’nin de ezanı odur. Müslümanları namaza çağıran insan sesidir.” Armstrong: “Ben bunu daha önce de işittim. Ben, dünyayı kasdetmiyorum, bu sesi Ay’da duydum.” Armstrong’un yüzü kireç gibiydi: “Aman Allahım! Seni şurada yanı başımda değil, ta Ay’da buldum.” Uzun bir süre Armstrong’dan ses seda çıkmadı. Sonunda bir açıklamada bulunuldu. Şehâdet getirerek Müslüman olduğu açıklandı.
