Atatürk'ün vatan ve millet sevgisi doğa sevgisiyle de özdeşleşmişti.O bir doğa sevdalısıydı.Kalbi bu sevdayla dolup taşıyordu.Kurak,ağaçsız,toz toprak ortasınd kurulmuş olan Ankara'yı yeşertmek için çok çalışmıştı. Bugün Ankara'nın oksijen deposu olan Orman Çiftliği'ni o kurdu.Ağçların dikilişini,tutuşunu,büyümesini her an takiop etti.Dikile her fidanla tekl tek ilgilendi.Bunalr büyüyüp geliştikçe çocuklar gibi seviniyordu.Çiftliğe giden yolun etrafındaki boz toprakları bile ağaçlandırmıştı.Yolun çevresi kısa zaman içerisinde yemyeşil olmuş,meyve ağaçlarıyla dolmuştu. Güzel ve güneşli bir gündü.Atatürk yine Orman Çiftliği'ne gidiyordu.Çok neşeliydi.Bir ara Şöföre "Dur!" diye bağırdı. Arabadan inerek ağaçların arasına daldı.O sırada orada birkaç bahçıvan ağaçları suluyordu.Atatürk'ü görünce koşara geldiler.Atatürk: "Burada bir iğde ağacı vardı ne oldu?" diye sordu. Hiç kimsenin böyle bire ağaçtan haberi yoktu.Atatürk'ün neşesi kaçmıştı.Yol boyunca gözleri iğde ağacını aradı durdu.Ama nafile. "Küçük ve cılız bir iğde ağacıydı.Ama ilkbaharda çiçek açıyor,güzel kokuyordu" diye düşüncesini dile getidi. O, ülkesini yemşeyil görmek istiyordu.Hem yeni ağaçların dikilmesi hem de eski ağaçların korunması için çaba harcıyordu. Çankaya Köşkü'nün bahçesi düzenlenirken beraberindekilerle dolaşıyordu.Çok yaşlı ve kalın bir ağaç Atatürk'ün geçeceği yolu kapatmıştı.Ağacın bir yanında havuz,çok dik bir yokuş vardı.Atatürk, ağaca yaslanarak güçlükle karşı tarafa geçti.Nerede ise havuza düşecekti.Bahçe sorumlusu: "Emrederseniz hemen bu ağacı keselim paşam" dedi. Kesme sözünü duyunca Atatürk sert bir şekilde adamın yüzüne bakıp; "Sen ömründe böyle bir ağaç yetiştirdin mi ki kesmekten söz ediyorsun" dedi. Atatürk'ün çok sevdiği,sık sık gidip piknik yaptığı yerlerden biri de Söğütözü idi.Burada şırıl şırıl akan küçük bir dere,küçük bir havuz ve yüzden fazla söğüt ağacı vardı.Atatürk buraya küçük bir kulübe yaptırmak istiyordu. Fakat kulübeyi yapmak için 20 kadar söğüt ağacının kaldırılması gerekiyordu.Atatürk bunların kesilmesine razı olmadı.Birkaç gün bu konuyu düşündü.Nihayet ağaçların kesilmeyerek yerlerinin değiştirilmesini istedi.Bu işi de bizzat başında durarak yaptırdı.Çukurları kazdırdı.Söğütlere zarar vermeden kökleriyle söktürüp yeni yerlerine diktirdi.Her gün buraya uğrayarak sulattı.Hepsi de tuttu,büyüyüp gelişti.Atatürk bunları gördükçe çok sevinirdi.
